Przejdź do treści 
Zapalenie skórno-mięśniowe - rzadka choroba autoimmunologiczna
Zapalenie skórno-mięśniowe, nazywane również chorobą dermatomiozytową, jest rzadkim schorzeniem autoimmunologicznym, które charakteryzuje się zapaleniem mięśni oraz skóry. Choroba ta występuje w różnym wieku, a najczęściej dotyka kobiet między 40 a 60 rokiem życia. U wielu pacjentów choroba dermatomiozytowa jest związana z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak toczeń rumieniowaty układowy czy reumatoidalne zapalenie stawów.
Objawy choroby zapalnej skóry i mięśni
Objawy choroby zapalnej skóry i mięśni zazwyczaj rozwijają się stopniowo, obejmując stopniowe osłabienie mięśni, ból i trudności w poruszaniu się, a także zmiany skórne, takie jak rumień na twarzy i szczytach kończyn. Zmiany skórne występują u większości pacjentów z zapaleniem skórno-mięśniowym, a ich charakterystyczny wygląd pozwala na szybką diagnostykę. U niektórych pacjentów mogą wystąpić trudności w połykaniu, duszność i problemy z oddychaniem, które wymagają natychmiastowej pomocy medycznej.
Leczenie zapalenia skórno-mięśniowego
Leczenie zapalenia skórno-mięśniowego zazwyczaj obejmuje stosowanie leków immunosupresyjnych i kortykosteroidów, które pomagają zmniejszyć stan zapalny i zahamować działanie układu odpornościowego. W niektórych przypadkach wymagane są również fizjoterapia oraz rehabilitacja, aby zwiększyć siłę mięśniową i przywrócić sprawność ruchową. Leczenie zapalenia skórno-mięśniowego powinno być prowadzone przez specjalistów i dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Weź udział w badaniu
Obecna terapia składająca się z kortykosteroidu ≤ 20 mg/dobę prednizonu lub jego odpowiednika w stałej dawce przez co najmniej 4 tygodnie i całkowitego czasu trwania terapii ze stałą dawką przez co najmniej 12 tygodni przed badaniem. Badanie trwa rok. Badanie z podaniem leku brepocitinib z grupą kontrolna placebo. Forma podania leku: tabletki.
